- icazə vermək
- 【動】許可する､ 許可を与える[ｷｮｶｽﾙ､ ｷｮｶｦｱﾀｴﾙ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
icazə vermək
Look at other dictionaries:
vermək — f. 1. Bir şeyi öz əlindən çıxarıb başqasına ötürmək, təslim etmək, çatdırmaq; tapşırmaq. Pul vermək. Onu mənə ver. Hazır materialları redaktora verdim. Əldən ələ vermək. – Feldşerin verdiyi təmiz xalat ona çox gözəl yaraşırdı. M. Hüs.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
icazə — is. <ər.> 1. İzin, rüsxət, ixtiyar. İcazə almaq. İcazə istəmək. İcazə vermək. – Kargüzar qardaşına toy eləmək üçün icazə alıb, kəndə getmişdi. S. Rəh.. 2. İcazənamə, icazə vərəqəsi. İcazənizi göstərin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buraxmaq — f. 1. Əlini açaraq əlindəki, yaxud əli və s. ilə tutduğu şeyin çıxmasına, düşməsinə, getməsinə imkan vermək, daha tutub saxlamamaq. İpin ucunu buraxmaq. Quşu əlindən buraxmaq. Tutub buraxmır. // Əlindən salmaq. <Məryəm> . . başını bir neçə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtiyar — 1. is. <ər.> 1. Öz arzusu və iradəsi; öz iradə və arzusu ilə hərəkət etmə. İxtiyar özündədir. Öz ixtiyarı ilə. İxtiyarına buraxmaq. // Bir şeyə hüququ çatma, bir şeyi etməyə, sərəncam verməyə haqqı, səlahiyyəti olma; haqq, hüquq, səlahiyyət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitva — is. <ər.> 1. din. Bir işi icra etmək üçün din başçısı və ya hökmdar tərəfindən verilən icazə, hökm. Fitva almaq – bir işi icra etmək üçün din başçısının, ya hökmdarın icazəsini almaq. <Padşah:> Üləmanı cəm elə və onlardan fitva al. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rüsxət — <ər.> İzin, icazə. Rüsxət istəmək. Rüsxət almaq – icazə almaq, izin almaq. <Hacı Kərim> Kəldəkli Molla İbrahim Xəlil, deyirlər ki, Tiflisə gedib, rüsxət alıb, gəlib, Xaçmazın dağlarında çadır qurub kimya qayırır. M. F. A.. <Hümmət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qadağan — is. 1. İcazə verilməyən, müsaidə edilməyən şey; adətən xəbər kimi işlənir: qadağandır – qanunən icazə verilmir, yasaqdır. Kənar adamların daxil olması qadağandır. Zalda papiros çəkmək qadağandır. – Bir kimsə soruşmur, bu nə fəryadü fəğandır?… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mən — 1. Danışan adamı bildirən birinci şəxs əvəzliyinin təki. Mən sonra gələrəm. Mən deyən oldu. – Ah, mən gündən günə bu gözəlləşən; İşıqlı dünyadan necə əl çəkim? M. Müş.. ◊ Mən ölüm dan. – xahiş və ya yalvarış məqamında işlədilir. Sizə bu təziyədən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
